Zoals iedereen inmiddels al aan heeft mogen horen heb ik een paar weken geleden een fiets gekocht. Ik had nooit de moeite genomen omdat ik natuurlijk tamelijk hoog woon (als in: 100 meter boven Zürich stad, ik woon op de eerste verdieping en ik fiets normaal sowieso niet de trap op). In ieder geval, ik was bang dat ik toch nooit de fiets zou nemen. Die vrees is wel en niet gegrond. Ik pak de fiets niet om boodschappen of andere alledaagse dingen te doen, maar wel om een beetje aan mijn conditie te werken. Ik heb nu een aardig rondje om de Zürichberg, bijna 13 km, 250 meter hoogteverschil, ongeveer drie kwartier fietsen. Prima!
Van het weekend kwamen we terug uit Faido (ten zuiden van de Gotthardtunnel) en ik kwam tot de volgende conclusies: 1. in het lab is niet veel te doen; 2. het is mooi weer en 3. het landschap ziet er niet verkeerd uit. Ik bedacht me dat ik best op de fiets zou kunnen springen en een beetje rond zou kunnen touren. En waar beter te beginnen dan met het meer het dichtst in de buurt? En zo zat ik vanochtend op de fiets.
De grootste challenge was nog Zürich zelf. Ik heb tot nu toe geprobeerd de stad zelf een beetje te mijden. Er is veel verkeer en niet zoveel duidelijke fietspaden. Maar de bebouwing werd steeds lichteren de helling een beetje steiler. Voor ik het wist zat ik alweer in Hirzel, een lullig dorpje bovenop een heuvel. Het hoogste punt van de tocht. Ik had gepland er rond lunchtijd te zijn, ik was er om 12:05. Zwitserse precisie zeg maar. Uiteraard is het ook zo’n dorpje waar de winkels om 12:00 uur dicht gaan omdat de kinderen dan van school komen. Met andere woorden, ik fietste tussen de schoolkinderen van dichte winkelde naar dichte winkel.
Ik had er al een beetje rekening mee gehouden en wat proviand meegenomen. Op een uitzichtplek heb ik wat gegeten en, belangrijker, een beetje bijgekomen van de zadelpijn.
Sindsdien ging de weg vooral omlaag. Je kan met 60+ km/u omlaag, maar eigenlijk ben ik daar te schijterig voor (zeker op een plek die ik niet ken). In Pfäffikon nog een Spinatwähe gekocht, een soort quiche. Daarna maar doorgefietst naar het hotel.
Het hotel staat in Hurden, midden op de Seedam… Het is vast heel uniek in Zwitserland maar op een Nederlander maakt het niet veel indruk.
Ik type dit nu in Rapperswil, het is een leuk oud stadje met een kasteel/vesting en zo. Ik zou natuurlijk al die trappen op kunnen klimmen, maar na 47 km fietsen ben ik meer toe aan een biertje aan de haven (wat minder romantisch is dan het klinkt want het ligt ook naast een drukke weg en een druk station). Maar het bier smaakt goed!